Leonardo da Vinci was een bekende schilder uit de Renaissance. Dit was een periode in de 14e tot de 17e eeuw. Renaissance betekent letterlijk: wedergeboorte, een nieuwe bloei van kunst en cultuur. De Italiaanse geleerden hebben het begrip al meer dan 500 jaar geleden bedacht. Zij vonden dat er na een periode van de donkere middeleeuwen een nieuwe gouden eeuw was begonnen. Veel wetenschappers, filosofen en kunstenaars beschouwden de Middeleeuwen als een duistere periode, die overheerst werd door de dwingende macht van de katholieke kerk die elke vernieuwing tegenhield. Ze vonden de cultuur van de Grieken en Romeinen erg belangrijk en wilden deze cultuur weer voortzetten. De Oudheid (de klassieke Griekse en Romeinse wereld) werd een bron van inspiratie. Dat zou de wedergeboorte zijn van de klassieke oudheid en van menselijke waarden.

In de Middeleeuwen lag het culturele centrum in Frankrijk, in de Renaissance verschoof dat naar Italië. De Renaissance begon in het Italiaanse Florence. Daar gaven machtige en rijke mensen opdrachten aan architecten en kunstenaars om hun huis of stad beter en mooier te maken. Twee belangrijke punten zorgden voor de omkeer van de Middeleeuwen tot de Renaissance, namelijk de boekdrukkunst en de opkomst van de rijke burgers.

Er zijn een aantal belangrijke verschillen tussen de Middeleeuwen en de Renaissance. Zo staat bijvoorbeeld in de Middeleeuwen God centraal, in de Renaissance staat de mens centraal. In de Middeleeuwen draaide het vooral om het geloof. In de Renaissance ging het vooral om de aarde en om de ontwikkeling van de mens.